Gözde ve Denemeler

Efendim Türkiye şartlarında öyle iş bulmak her baba yiğidin harcı değildir. Zaten dolar dayanmış 4 TL ye geçinmek zor, bir de hali hazırda işsizseniz yandınız. Aylar süren iş görüşmeleriniz olacağı bir gerçek. Biraz şamsınız varsa ve günümüz koşullarında CV'niz iyi ise belki 2-3 ay içerisinde bir şeyler bulabilirsiniz. Öyle kariyer sitelerindeki ilanlara falan inanmayın, bu devirde her iş tanıdıkla döner. Dayınız varsa bulursunuz bir şeyler, yoksa sürünmeye devam. İş görüşmelerinde; ekonomik krizin sizin günlük yaşantınızı etkilediği hiç gündeme gelmez. Herkes firmayı anlatır, şartların ne kadar zor olduğunu. Zaten dolar artmıştır ve müşteriler çok zorlaşmıştır. İş çok zordur. Sorarlar, sorarlar cevaplarsınız. Yıllardır bu işleri yapmış olsanız bile, kendinizi tekrar tekrar anlatırsınız. Hangi firmaya gitseniz, hep en zor işi en zor şartlarda kendilerinin yaptığını anlatır dururlar. Maaş konuşmak ayrı derttir, yapacağınız işi konuşmak ayrı dert. Ama tekrar vurgulamak istiyorum;...

Bazen geceler öyle ürkütücü olurdu ki, karanlığın ardından görme ihtimalim olan bir sürü cisim belirirdi gözümün önünde. Bazen saçları dağınık bir kadın silüeti, bazen beyaz çarşaflı bir gulyabani, bazen de tam anlamıyla Elm sokağı kabusu tiplemesi Freddy. Tabi her şey uykuya dalana kadar, uykuya dalınca geçerdi. İlk travmamız yürümeyi öğrenirken başlamadı mı zaten; düşmekten korkmayı öğrenmiştik ilk. Sonra iğneci geldi, kedi tırmalardı, köpek ısırırdı, polis amca yakalardı, teyze kızardı, topumuzu keserlerdi. Sonra öğretmenden korktuk, sınav kağıdındaki hatayı söylersek notumuzun düşmesinden korktuk,  yazılıdan korktuk, sözlüden korktuk. Üniversiteye girdik iş bulamamaktan korktuk. Şimdilerde de patrondan korkuyoruz, kovulmaktan. Kirayı ödeyememekten, elektriğin kesilmesinden, susuz, aşsız kalmaktan... Karşıt görüşünüz olduğunda, hapse atılmaktan, zulüm görmekten korkuyoruz. Düşündükçe yeni korkular geliyor aklıma, detaya girdikçe korkuların bereketinin hayatımın başka hiçbir ...