Sana da çok takı takıldı mı düğününde?

- Geçen gün de Ayşe'nin oğlunun düğününe gittik. Yemekli yaptılar. Ay o giydiği kıyafet neydi öyle, çok şişman göstermiş. Hele gelinin makyajını berbat yapmışlar.

Diyalog hiç yabancı gelmedi değil mi? Hepimizin mutlaka duyduğu sözler bunlar. Bazen de kendimizi bu diyaloğun içerisinde bulduğumuz bile olmuştur. Çünkü değer yargılarımız o kadar saçma ki, sadece etrafa göstermek için yapılan, düğün denilen ve hiç kimseyi mutlu etmeyi başaramamış bir ortama bile ömrümüzü harcıyoruz. 

- Amaaan hayatında bir kez oluyor. Hevesin kalmasın! Her şeyi yap!

Anneler kızlarına kendi yapamadıkları ne varsa yaptırmaya çalışıyor. Hatta işin içine anneanneler bile giriyor. Kimse mutluluğun peşinde değil. 

Takılan takı öyle önemli ki, herkes buna odaklanıyor. Kimse hesabını sormuyor "Gelin satılık mı?" diye. Eğer çok şey takıldıysa ballandıra ballandıra anlatılıyor başkalarına. Az takı gelenin de vay haline... İşin yoksa ömür boyu düşün değersiz miyim ben, çok ucuza gittim diye. Türk kadını bu, acıların kadını yani, torunlarına bile anlatacak bu herif beni çok ucuza aldı diye. Peki kimse sormayacak mı bu kadın satılık mı diye?

Kadına paha biçilebilir mi altınla, parayla, eşyayla, mülkle? Gelinlik beyazıyla masumiyetin simgesiyken, belirleyebilir mi fiyatıyla kadının değerini?

Ne çok takı takılınca evin hizmetçisi olur, ne de hiç takılmayacak kadar da değersiz. İki bilezikle ömür boyu ev temizletecek varlık değildir elbet. Davulla zurnayla alıp, havuz başında düğün yapınca sahibi olunmaz kimsenin. Kadın kadındır en değerli haliyle.

Karnından sıpayı sırtından da sopayı eksik etmeyen zihniyetse kadının değerini öğrenmelidir en kısa sürede çünkü erkek sattıkça satar, kadın sardıkça sarar can verir. Düğünde etrafa göstererek saçılan parayla erkek olunmaz, sahip çıkmaktır erkeğin sebebi.

Sevilmelidir kadın en yaralı haliyle; parmağına, koluna, boynuna aşk takılır ancak. Ve parayla ölçülmez bir insanın değeri.

Yani düğünler Ayşe Teyzenin değer yargıları için önemlidir. Bizler için değil. Kocaman süslü davetiyelerinizi siz ona verin, bana bir haber verseniz yeter. En yargısız halimle gelir iki göbek atar dönerim. Kıyafetiniz, saçlarınız umrumda olmaz. Mutlu olmanızı dilerim içtenliğimle... 

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Neden hep kötüler kazanır?

İnsan bazen doğa üstü güçleri olsun istiyor. Her istediğini yapabilsin, dünyayı yaşanabilir bir hale getirsin. Her geçen gün biraz daha kötüye gidiyormuş gibi hissediyorum. Her gün bir tarihi eserin yıkılma haberi, bir orman yangını haberi, ekonominin çok kötü gittiği haberleri, zam haberleri, her gün ağaçların kesildiği , iklimin değiştiği ve bunlar gibi pek çok kötü haberle uyanıyoruz güne. Her seferinde bir yenisini duydukça hayata daha kötü gözlerle bakmaya başlıyorum. Endişelerim artıyor, umutsuzluğum artıyor. Sonra, elimde bir sihirli değnek olsun istiyorum. Bir dokunayım, bütün zenginlerin gözü doysun. Böylelikle zaten dünyadaki her şey yoluna girer. Zenginlerin aç gözlülüğü, parayla güç elde etme tutkuları yüzünden bu haldeyiz. Hem de öyle kilitlenmişiz isyan bile edemiyoruz. Durumu kanıksamışız. Her gün zenginlik hırsları yüzünden birileri ölüyor, birileri aç kalıyor. Ama biz hala oturuyoruz öyle olduğumuz yerde. Çünkü günlük hayatın stresi öyle yoruyor ki bizi kafamızı ...
Devamı

İtiraf ediyorum; ben bir homofobiğim.

Çocukluğumdan beri eşcinseller hep garip gelmiştir bana. Çevremdeki hemen herkesin de böyle olması beni etkiledi mi bilmem ama ben bir homofobiğim. Herhangi bir yerde travesti görmek hemen dalga konusu edilir, etrafındakilere anlatılır, durumun ne kadar anormal olduğu konuşulurdu ben çocukken. Yıllar geçtikçe, araştırdıkça, öğrendikçe hayatları hepimizden çok daha zor insanlar görmeye başladım karşımda. Düşünsenize onlar gibi olmayan herkes, duygularından, fiziksel özelliklerinden nefret ediyor, bu da yetmiyormuş gibi onları öldürmek istiyor. Eşcinselliğin bir tercih değil, genetik bir faktör olduğu ispatlanmışken, asla normal bir yaşam sürdürme hakları yok. Hiç iş imkanları yok mesela, ancak fal bakıp, şarkı söyleyip, fuhuş yaparak para kazanabiliyorlar. Eşcinsel olduğu belli olan bireyi kimse işe almıyor. Devlet memuru olamıyorlar. Kısacası insan muamelesi görmüyorlar. Hal böyleyken onlardan da normal insan gibi davranmalarını bekleyemeyiz. Elbette kendilerini korumak için bir aray...
Devamı

Korku İmparatorluğu

Bazen geceler öyle ürkütücü olurdu ki, karanlığın ardından görme ihtimalim olan bir sürü cisim belirirdi gözümün önünde. Bazen saçları dağınık bir kadın silüeti, bazen beyaz çarşaflı bir gulyabani, bazen de tam anlamıyla Elm sokağı kabusu tiplemesi Freddy. Tabi her şey uykuya dalana kadar, uykuya dalınca geçerdi. İlk travmamız yürümeyi öğrenirken başlamadı mı zaten; düşmekten korkmayı öğrenmiştik ilk. Sonra iğneci geldi, kedi tırmalardı, köpek ısırırdı, polis amca yakalardı, teyze kızardı, topumuzu keserlerdi. Sonra öğretmenden korktuk, sınav kağıdındaki hatayı söylersek notumuzun düşmesinden korktuk,  yazılıdan korktuk, sözlüden korktuk. Üniversiteye girdik iş bulamamaktan korktuk. Şimdilerde de patrondan korkuyoruz, kovulmaktan. Kirayı ödeyememekten, elektriğin kesilmesinden, susuz, aşsız kalmaktan... Karşıt görüşünüz olduğunda, hapse atılmaktan, zulüm görmekten korkuyoruz. Düşündükçe yeni korkular geliyor aklıma, detaya girdikçe korkuların bereketinin hayatımın başka hiçbir ...
Devamı