İtiraf ediyorum; ben bir homofobiğim.

Çocukluğumdan beri eşcinseller hep garip gelmiştir bana. Çevremdeki hemen herkesin de böyle olması beni etkiledi mi bilmem ama ben bir homofobiğim.
Herhangi bir yerde travesti görmek hemen dalga konusu edilir, etrafındakilere anlatılır, durumun ne kadar anormal olduğu konuşulurdu ben çocukken. Yıllar geçtikçe, araştırdıkça, öğrendikçe hayatları hepimizden çok daha zor insanlar görmeye başladım karşımda. Düşünsenize onlar gibi olmayan herkes, duygularından, fiziksel özelliklerinden nefret ediyor, bu da yetmiyormuş gibi onları öldürmek istiyor. Eşcinselliğin bir tercih değil, genetik bir faktör olduğu ispatlanmışken, asla normal bir yaşam sürdürme hakları yok. Hiç iş imkanları yok mesela, ancak fal bakıp, şarkı söyleyip, fuhuş yaparak para kazanabiliyorlar. Eşcinsel olduğu belli olan bireyi kimse işe almıyor. Devlet memuru olamıyorlar. Kısacası insan muamelesi görmüyorlar.
Hal böyleyken onlardan da normal insan gibi davranmalarını bekleyemeyiz. Elbette kendilerini korumak için bir araya gelecekler ve kendi yöntemlerince savunma mekanizması geliştirecekler. Çünkü bir travesti sadece yolda yürüdüğü için bile göz altına alınabiliyor bizim ülkemizde.
Hatırlıyorum da, bir kez minibüse binmişti bir tanesi ve sanki veba mikrobu taşıyormuş gibi kimse yanına oturmamıştı. Kendini kötü hissetmesin diye ben oturdum yanına. Ama çocukken duyduğum saçma sapan hikayeler yüzünden acaba bana ters bir şey söyler mi diye de tedirgin oldum yol boyunca. Ne de olsa tanıdığım en cesur insan türüyle karşı karşıyaydım. O insan ki, bırak ailesini, nüfus cüzdanını bile reddedip kendi dünyasını karşısına almış.
Şimdi bazı "kendini bilmez, halden anlamazlar" bu insanları taşla, sopayla korkutabileceklerini zannediyorlar. Adamı annesi reddetmiş, sev dövsen, vursan ne olur ki?
Tabi ben bile homofobikken, Çinli yerine Koreli döven ve tek dertleri ırk olan bu insanlardan çok da hassasiyet beklememek lazım. Bence gelecekleri varsa görecekleri de var. Ama kendilerine fazla beddua almamalarını tavsiye ediyorum. Karma öyle kincidir ki, doğacak çocuğunuz ibne olur kaçacak delik ararsınız.
Asla unutmamalı; onur, insanın cinsiyeti değil haysiyetidir.
Diren ayol!

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

Neden hep kötüler kazanır?

Korku İmparatorluğu