Soyadı olmayan kadın

Doğumundan itibaren kadın babasının soyadını alır ve kullanmaya başlar. Ortalama 25-30 yaşlarında, -belki bu Türkiye'de 12'li yaşlara denk geliyordur (!)- biriyle evlenir ve soyadını değiştirir. Evlenince kadının soyunun değişiyor olması da ayrıca enteresandır. Hatta artık ailesi bile değişmiştir, nüfus cüzdanında hiç tanımadığı bir ilin, hatta köyün ismi yazmaktadır. Ama genç kız evlenmenin verdiği heyecan ve mutlulukla durumu anlamayacak ve ulaşabildiği, işinin düştüğü her resmi kurumda soyadını değiştirecektir.

Tabi sadece bu yetmez, banka hesaplarını, kredi kartlarını kullanabilmek için hepsinde değişiklik yapmak zorundadır. Hatta yeni pasaport almak zorundadır. Diplomada bir değişiklik yapılamadığı için, kullanırken onu da evlilik cüzdanıyla ispat etmek zorundadır. Evlilik cüzdanı da öyle çantaya falan sığabilen bir şey olmadığından yanında nasıl taşıyabileceğini keşfetmelidir. Sadece ilk sayfası dolu olup diğer sayfalarına hiçbir şey yazılmayan bir defterin evliliği ispat ediyor olması da ayrı bir konudur aslında. Bunun üzerine de uzun uzun yazılar yazılabilir. 

Konumuza dönersek, kızlık soyadı bu andan itibaren çağrı merkezinde doğacak çocukların kullanması üzerine raflara kaldırılır. Dediğim gibi evlilik heyecanıyla bunların hepsi yapılabilmektedir. Ancak ya kadın boşanırsa? İşte o andan itibaren bütün hikayeler başa sarar. Kızlık soyadı ve eski eşin soyadı birbirine karışır. Gidilen resmi ya da değil, istisnasız her kurumda karşınıza çıkar. Hepsini değiştirmekle uğraşırsınız. Arabanın ruhsatını değiştirmezseniz satış yapamazsınız, ehliyeti değiştirmezseniz araba kullanamazsınız. Bankaya giderseniz para çekemezsiniz. Hatta sosyal medya hesaplarını ve bilimum web sitesi üyelikleriniz güncellenmelidir. O yüzden siz de başlarsınız değişiklik yapmaya. Karşınıza çıkan her yerde evet o benim aslında, kimliğimde yazmıyor ama o benim diye ispatlamaya çalışırsınız. Devlet kurumlarında işlem yapmak için helak olursunuz. 

Buraya kadar da her şey normal diyelim. Peki siz hayatında ikinci kez evlenen bir kadının başına neler gelebileceğini biliyor musunuz? İşte o kadının artık 3 soyadı vardır ve yukarıda saydığım tüm kurumlarda hepsi birbirine karışmıştır. Durum içinden çıkılamaz bir hal almıştır. Tam da bu esnada erkek kendi soyadıyla övünmeye devam etmektedir. Bu durum bile boşanan kadının Türkiye'de ne zorluklar yaşadığının göstergesidir...


Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Neden hep kötüler kazanır?

İnsan bazen doğa üstü güçleri olsun istiyor. Her istediğini yapabilsin, dünyayı yaşanabilir bir hale getirsin. Her geçen gün biraz daha kötüye gidiyormuş gibi hissediyorum. Her gün bir tarihi eserin yıkılma haberi, bir orman yangını haberi, ekonominin çok kötü gittiği haberleri, zam haberleri, her gün ağaçların kesildiği , iklimin değiştiği ve bunlar gibi pek çok kötü haberle uyanıyoruz güne. Her seferinde bir yenisini duydukça hayata daha kötü gözlerle bakmaya başlıyorum. Endişelerim artıyor, umutsuzluğum artıyor. Sonra, elimde bir sihirli değnek olsun istiyorum. Bir dokunayım, bütün zenginlerin gözü doysun. Böylelikle zaten dünyadaki her şey yoluna girer. Zenginlerin aç gözlülüğü, parayla güç elde etme tutkuları yüzünden bu haldeyiz. Hem de öyle kilitlenmişiz isyan bile edemiyoruz. Durumu kanıksamışız. Her gün zenginlik hırsları yüzünden birileri ölüyor, birileri aç kalıyor. Ama biz hala oturuyoruz öyle olduğumuz yerde. Çünkü günlük hayatın stresi öyle yoruyor ki bizi kafamızı ...
Devamı

İtiraf ediyorum; ben bir homofobiğim.

Çocukluğumdan beri eşcinseller hep garip gelmiştir bana. Çevremdeki hemen herkesin de böyle olması beni etkiledi mi bilmem ama ben bir homofobiğim. Herhangi bir yerde travesti görmek hemen dalga konusu edilir, etrafındakilere anlatılır, durumun ne kadar anormal olduğu konuşulurdu ben çocukken. Yıllar geçtikçe, araştırdıkça, öğrendikçe hayatları hepimizden çok daha zor insanlar görmeye başladım karşımda. Düşünsenize onlar gibi olmayan herkes, duygularından, fiziksel özelliklerinden nefret ediyor, bu da yetmiyormuş gibi onları öldürmek istiyor. Eşcinselliğin bir tercih değil, genetik bir faktör olduğu ispatlanmışken, asla normal bir yaşam sürdürme hakları yok. Hiç iş imkanları yok mesela, ancak fal bakıp, şarkı söyleyip, fuhuş yaparak para kazanabiliyorlar. Eşcinsel olduğu belli olan bireyi kimse işe almıyor. Devlet memuru olamıyorlar. Kısacası insan muamelesi görmüyorlar. Hal böyleyken onlardan da normal insan gibi davranmalarını bekleyemeyiz. Elbette kendilerini korumak için bir aray...
Devamı

Korku İmparatorluğu

Bazen geceler öyle ürkütücü olurdu ki, karanlığın ardından görme ihtimalim olan bir sürü cisim belirirdi gözümün önünde. Bazen saçları dağınık bir kadın silüeti, bazen beyaz çarşaflı bir gulyabani, bazen de tam anlamıyla Elm sokağı kabusu tiplemesi Freddy. Tabi her şey uykuya dalana kadar, uykuya dalınca geçerdi. İlk travmamız yürümeyi öğrenirken başlamadı mı zaten; düşmekten korkmayı öğrenmiştik ilk. Sonra iğneci geldi, kedi tırmalardı, köpek ısırırdı, polis amca yakalardı, teyze kızardı, topumuzu keserlerdi. Sonra öğretmenden korktuk, sınav kağıdındaki hatayı söylersek notumuzun düşmesinden korktuk,  yazılıdan korktuk, sözlüden korktuk. Üniversiteye girdik iş bulamamaktan korktuk. Şimdilerde de patrondan korkuyoruz, kovulmaktan. Kirayı ödeyememekten, elektriğin kesilmesinden, susuz, aşsız kalmaktan... Karşıt görüşünüz olduğunda, hapse atılmaktan, zulüm görmekten korkuyoruz. Düşündükçe yeni korkular geliyor aklıma, detaya girdikçe korkuların bereketinin hayatımın başka hiçbir ...
Devamı