Anne ben kötü müyüm?
Gündemde o kadar çok taciz ve tecavüz haberi var ki, artık midem kaldırmıyor. Anladık ki; cinsiyet ayrımcılığı da yapmıyor bu zihniyet, kız - erkek farketmiyor yani.
Alsak bu çocukları, tutsak ellerinden bir cennet yaratsak, oraya yerleştirsek, içeriye de hiçbir sapığı almasak... Yoksa bu şartlarda nasıl korunacak bu kadar çocuk?
Demekki bastırılmış duygularla yetişen bir milletten bir o kadar da sapık çıkıyor. Oysa biz güzel ahlakımızla övünen bir millet değil miydik? O kadar çok tacizci var ki artık çoğunluğu onlar oluşturuyorlar.
Üniversiteye giderken evim ve okulum arasındaki yol 3 saat sürdüğü için, o yönde toplu taşıma kullanan tüm sapıkları tanırdım ben. Artık yöntemlerini algılamıştım. Onları görünce aracın başka bir yerine kaçardım. Kaç kadın kafasına çanta indirdi, kaç kadın bağırdı söylendi ama tacizi tavrından hiç ödün vermedi, hep avını aradı.
Bu sapık insanlar elbette ki sadece bizim ülkemizden çıkmıyor. Gelişmiş ülkelerde de varlar. Ama orada yakalandıkları an günlerini görüyorlar. Aklım hayalim almıyor; bu adamlar niye en ağır cezalara çarptırılmıyorlar bizim ülkemizde. Adalet sisteminde neden bunlarla ilgili düzenleme yapılmıyor? Bir sapığı insan neden korur? Hiç empati yapmaz mı o küçük çocuklarla? Ya kendi ailesinden biri olsa diye düşünmez mi? Kesinlikle düşünür elbet. İşte tam da burada sorunun cevabı geliyor, bi insan böyle birini ancak kendisi gibiyse korur... Korundukları için de güçlüler, ceza almadıkları için faaliyetlerine(!) devam edecekler.
O yüzden koruyun çocuklarınızı efendiler. Nasıl olduğunu ben de bilmiyorum ama koruyun. Hiç kimseye güvenmeyin, mertebesi, mesleği ne olursa olsun güvenmeyin. Bağırmayı anlatın çocuklarınıza, çığlık atmayı öğretin. Sizden korkmak yerine yardım istesinler, istesinler ki, kıyamasınlar bu zalimler artık evlatlarımıza. En yakın akrabanıza güvenmeyin mesela, okul müdürüne güvenmeyin, köyün imamına güvenmeyin. Kızlarına tecavüz eden babalar oldu bu ülkede, en yakınlarınıza bile güvenmeyin.
Aslan oğlum demeyin, eşekle çifleştirmeyin, kızlı erkekli demeyin, insan olmasını öğretin, öğretin ki gelecek nesiller bizler kadar acı çekmesin.
Yokmuş gibi davranmayın, kabul edin, önlem alın. En önemlisi de ses çıkartın, hiç korkmadan ses çıkartın. Başına böyle bir durum geldiğinde asıl kötünün o değil, bunu yapan kişinin olduğunu öğretin. Anne ben kötü müyüm, diye sormasına, düşünmesine izin vermeyin!
Kadınlar olarak dünyaya geliş amacımız evlatlarımızı korumak değil mi? Evladını koruyan bir annenin karşısında hiçbir güç duramaz. Bir anne gibi davranın, koruyun evlatlarınızı, susmayın! Biz susarsak, onlar kazanır...
Alsak bu çocukları, tutsak ellerinden bir cennet yaratsak, oraya yerleştirsek, içeriye de hiçbir sapığı almasak... Yoksa bu şartlarda nasıl korunacak bu kadar çocuk?
Demekki bastırılmış duygularla yetişen bir milletten bir o kadar da sapık çıkıyor. Oysa biz güzel ahlakımızla övünen bir millet değil miydik? O kadar çok tacizci var ki artık çoğunluğu onlar oluşturuyorlar.
Üniversiteye giderken evim ve okulum arasındaki yol 3 saat sürdüğü için, o yönde toplu taşıma kullanan tüm sapıkları tanırdım ben. Artık yöntemlerini algılamıştım. Onları görünce aracın başka bir yerine kaçardım. Kaç kadın kafasına çanta indirdi, kaç kadın bağırdı söylendi ama tacizi tavrından hiç ödün vermedi, hep avını aradı.
Bu sapık insanlar elbette ki sadece bizim ülkemizden çıkmıyor. Gelişmiş ülkelerde de varlar. Ama orada yakalandıkları an günlerini görüyorlar. Aklım hayalim almıyor; bu adamlar niye en ağır cezalara çarptırılmıyorlar bizim ülkemizde. Adalet sisteminde neden bunlarla ilgili düzenleme yapılmıyor? Bir sapığı insan neden korur? Hiç empati yapmaz mı o küçük çocuklarla? Ya kendi ailesinden biri olsa diye düşünmez mi? Kesinlikle düşünür elbet. İşte tam da burada sorunun cevabı geliyor, bi insan böyle birini ancak kendisi gibiyse korur... Korundukları için de güçlüler, ceza almadıkları için faaliyetlerine(!) devam edecekler.
O yüzden koruyun çocuklarınızı efendiler. Nasıl olduğunu ben de bilmiyorum ama koruyun. Hiç kimseye güvenmeyin, mertebesi, mesleği ne olursa olsun güvenmeyin. Bağırmayı anlatın çocuklarınıza, çığlık atmayı öğretin. Sizden korkmak yerine yardım istesinler, istesinler ki, kıyamasınlar bu zalimler artık evlatlarımıza. En yakın akrabanıza güvenmeyin mesela, okul müdürüne güvenmeyin, köyün imamına güvenmeyin. Kızlarına tecavüz eden babalar oldu bu ülkede, en yakınlarınıza bile güvenmeyin.
Aslan oğlum demeyin, eşekle çifleştirmeyin, kızlı erkekli demeyin, insan olmasını öğretin, öğretin ki gelecek nesiller bizler kadar acı çekmesin.
Yokmuş gibi davranmayın, kabul edin, önlem alın. En önemlisi de ses çıkartın, hiç korkmadan ses çıkartın. Başına böyle bir durum geldiğinde asıl kötünün o değil, bunu yapan kişinin olduğunu öğretin. Anne ben kötü müyüm, diye sormasına, düşünmesine izin vermeyin!
Kadınlar olarak dünyaya geliş amacımız evlatlarımızı korumak değil mi? Evladını koruyan bir annenin karşısında hiçbir güç duramaz. Bir anne gibi davranın, koruyun evlatlarınızı, susmayın! Biz susarsak, onlar kazanır...
Yorumlar
Yorum Gönder